สภา ตีนโต

วันเด็กปีนี้ผมได้มีโอกาสเดินทางร่วมกับครอบครัว นักข่าวTPBS ติดหล่มออฟโรดและออฟโรดตาก สู่้อุทยานแห่งชาติแม่เมยใน อ.ท่าสองยาง จ.ตาก เพื่อมุ่งหน้าสู่"ศูนย์การเรียนชุมชนบ้านโป๊ะพอคี"เส้นทางการเดินทางถือว่าไม่ค่อยลำบากมากนักในฤดูหนาวแต่ในฤดูฝนชาวบ้านจะถูกตัดขาดจากโลกภายนอกเพราะว่าเส้นทางมีความอัตรายอย่างมาก หมู่บ้านแห่งนี้ค่อนข้างห่างไกลจากความเจริญของคนเมืองพอควร และใช้เวลามากพอสมควรที่จะเดินทางสู่หมู่บ้านแห่งนี้ แต่ผมรู้สึกมีความสุขที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในการเติมเต็มสิ่งเล็กๆน้อยๆให้กับคนเหล่านี้ เพียงแค่เห็นรอยยิ้ม ได้ยินคำขอบคุณจากเด็กๆหรือแม้กระทั้งคนชรา และสิ่งที่ทำให้ผมขนลุกอีกอย่างคือ ได้ยินเด็กกระเหรี่ยง"ร้องเพลงชาติ"ด้วยความตั้งใจถึงแม้ว่าเขาจะร้องได้ไม่ชัด สิ่งเหล่านี้ทำให้ผมรู้สึกประทับใจและสะเทือนใจมากจริงๆกับความตั้งใจของพวกเขา และผมต้องขอขอบคุณพวกเขาอีกครั้งที่ทำให้ผมได้เรียนรู้ชีวิตที่แท้จริงของความเป็นมนุษย์บนโลกใบนี้ และมันก็เป็นชีวิตที่ผมตามหามาตลอดเวลา คือชีวิตที่ห่างไกลจากความ"วุ่นวาย"จากในเมือง ผมและชาวคณะชมรมน้ำใจเอื้องหลวงต้องขอขอบคุณติดหล่มออฟโรดที่ดูแลพวกเราทั้งที่พักรวมถึงอาหารการกินและคอยให้การsupportคณะของเราตลอดการเดินทาง ขอขอบคุณบอร์ดตีนโตที่เปิดพื้นที่ให้ผมได้ถ่ายทอดประสบการณ์ดีๆไว้ ณ ที่นี้ ขอบคุณครับ