สภา ตีนโต

การประชุมครั้งนี้ได้มีการจัดตั้งคณะกรรมการ ทำงานดังนี้ ประธานกิตติมศักดิ์ - ดร.ปราจิน เอี่ยมลำเนา - คุณฐาปกรณ์ ดิษยนันท์ - คุณพยัพ คำพันธ์ ประธานที่ปรึกษา - คุณประสาน มั่งหลิม (ป๋าสาน) ประธานจัดงาน และเหรัญญิก - คุณณัฐนันท์ จันทร (พี่หน่อง) รองประธาน - คุณสุชาติ พัฒนานุสรณ์ (เฮียสือ) - คุณธงชัย นาคเสพสิน (เฮียธง แต่งไว้คุย) - คุณสาธิต ยศสง่า (พี่สาธิต ออฟโรด แมกกาซีน) - คุณสงกรานต์ ภาชนะ (พี่ปื๊ด ศรีราชา ออฟโรด) - คุณรัฐศักดิ์ ชคสิงห์ (พี่โจ้ 22 นอ.) เลขา - คุณพงศทร สุพรรณงศ์ (โต้ง ตีนโต) - คุณวัฒนา พึ่งสัตย์ (วิน แต่งไว้คุย) - คุณอรุณชัย สังข์มณีวงศ์ (พี่อ้อ ฅนหลังกล้อง) - คุณพิภวัต ชูชวลิต (ตาม ปทุมธานี ออฟโรด) - คุณจิตรกร ถาวร (เอ๋ ออฟโรด แมกกาซีน) กรรมการ - ทุกๆ กลุ่ม และชมรมออฟโรด

ฝ่ายสถานที่ / พี่หน่อง กับป๋าสาร เป็นหัวหน้าทีม ** รายละเอียดของงาน / ผู้รับผิดชอบ - จัดโซน ตกแต่งสถานที่โดยรอบ / ปทุมธานี ออฟโรด - ป้ายคัตเอ้าท์ รอบงาน/ เฮียสือ - เวทีการแสดง / 44x4 - สถานที่จอดรถผู้มาร่วมงาน / ปทุมธานี ออฟโรด - เต้นท์ร้านค้า / zookimelt - กองอำนวยการ / zookimelt - แสงสีเสียง บนเวที / ไทยแลนด์ครุยเซอร์ - การจราจร / ปทุมธานี ออฟโรด - รถพยาบาล / ชมรมเอื้องหลวง - ห้องน้ำ, ไฟฟ้า, น้ำใช้ / 44x4

ฝ่ายจัดหารายได้ / พี่สาธิต จากนิตยสารออฟโรด เป็นหัวหน้าทีม ฝ่ายการจัดกิจกรรมภาคสนาม (ทางบก) / พี่โจ้ 22 นอ. เป็นหัวหน้าทีม

ฝ่ายการจัดกิจกรรม (ทางน้ำ) / Equinox เป็นผู้รับผิดชอบ ฝ่ายการจัดกิจกรรม (ทางอากาศ) / ขอนลอย เป็นหัวหน้าทีม

ฝ่ายการจัดกิจกรรมการแสดงและบันเทิง (บนเวที) / รับผิดชอบโดย ศรีราชา, ปทุมธานี, บังเกอร์ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ / ตีนโต เป็นหัวหน้าทีม

เต้นท์ 4x12 แบ่งเป็น 3 ล็อก / หรือขนาด 3x3 = 1 ล็อก แล้วแต่สปอนเซอร์จะจัดมาให้ - สำหรับร้านค้า (ขายของ) ล็อกละ 1,500 บาท ต่อ 3 วัน - สำหรับชมรม, กล่ม, ส่วนตัว (ห้ามขายของ) ล็อกละ 1,000 บาท ต่อ 3 วัน - ทางทีมงานจะจัดพื้นที่ไว้ให้เปิดท้ายขายของด้วย

"แม่ติ๋ว สุธาสินี น้อยอินทร์" แห่งบ้านโฮมฮัก ได้ Fax รับทราบที่เราจะจัดงาน Jamboree 209 หาเงินไปช่วย และแจ้งปัญหาที่บ้านโฮมฮัก ต้องการให้ช่วยคือ ปัญหาเรื่องน้ำ ปัจจุบันใช้น้ำบาดาล ต้องใช้มอเตอร์สูบน้ำขึ้นมาใช้

คุณวิน taxi4x4 ได้วางแปลนงานคร่าวๆ มาแล้วประมาณนี้ กด Link ข้างล่างเพื่อดูรูปใหญ่ครับ http://www.teentoa.com/jamboree2009/jamboree_plan_big1.html

ขอบคุณพี่กานต์ เพื่อนแชมป์ เป็นธุระเรื่องเอกสารของบ้านโฮมฮัก ครับ

หน้าที่ 2

หน้าที่ 3

หน้าที่ 4

หน้าที่ 5

หน้าที่ 6

ขอบคุณพี่กานต์ เพื่อนแชมป์ อีกครั้งครับ http://www.thailandoffroad.com/hall/question.asp?rting=1&id=550&roomid=4

ข้อมูลเพิ่มเติม เรื่องบ้านโฮมฮัก จากคุณเอ๋ ฅนซื่อ 2001 ครับ บ้านโฮมฮัก อยู่ที่ 3 หมู่ 12 ต.ปาดทอง อ.เมือง จ.ยโสธร 35000 มีเด็ก มีประมาณ 112 ประมาณ ทั้งหญิงและชาย ตั้งแต่แรกเกิด ซึ่งมีประมาณ 4-5 คน ถึง วัยรุ่นโต สิ่งที่อยากได้: เขาอยากได้เสื้อกันหนาว เด็ก ตั้งแต่แรกเกิด – 20 ปี ครีมบำรุงผิว, วาสลีนสำหรับทาริมฝีปาก,ผงซักฟอก,สบู่,ยาสีฟัน, แปรงสีฟัน, ผ้าอ้อมเด็กทารก เขาอยากให้ส่งของไปมากกว่าคะ เพื่อเด็กๆ จะได้ใช้เลยเพราะถ้าเราโอนเงินไปเขาต้องทำเรื่องเบิก ซึ่งใช้เวลามาก

"บ้านโฮมฮัก"อบอุ่นด้วยรักแต่แร้นแค้น “บ้านโฮมฮัก” เป็นบ้านแห่งความรักของเด็ก ๆ นับร้อยชีวิตที่มาอาศัยพักพิงในยามที่ไม่เหลือใคร เด็กๆ ที่นี่มีทั้งเด็กกำพร้าที่ติดเชื้อเอดส์จากพ่อแม่ เด็กกำพร้าไม่ติดเชื้อแต่ถูกชุมชนผลักไสด้วยความรังเกียจ เด็กที่ พ่อแม่มีปัญหาไม่สามารถเลี้ยงดูได้ เด็กที่มีปัญหายาเสพติด เด็กบางคนมาด้วยหัวใจที่แตกสลายพร้อมกับร่างกายที่บอบช้ำจากการกระทำทารุณกรรมของผู้ใหญ่ เรื่องราวของเด็กบางคนดั่งนิยายที่กรีดกระชากใจ ผู้ที่ได้รับรู้ เด็กที่นี่มีทั้งหมด 112 ชีวิต ตั้งแต่อายุ 4 วันไปจนถึง 20 ปี บางรายถูกพ่อแม่เร่ขายให้ไปเป็นขอทาน บางรายกำลังถูกขายไปเป็นหญิงขายบริการ และอีกหลายกรณีที่สะเทือนใจ อาทิ กรณีของน้องส้ม (นามสมมติ) เด็กหญิงวัย 3 ขวบ แววตาสดใสน่ารัก แต่โดนผู้ใหญ่ใจโหดร้ายป้ายบาดแผลทั้งร่ายกายและจิตใจให้เธอด้วยการข่มขืน เธอมาในสภาพอวัยวะเพศฉีกขาด จิตใจบอบช้ำ ซ้ำร้ายเธอติดเชื้อเอดส์ หรือกรณีของน้อง โฟร์ (นามสมมุติ) พ่อแม่เสียชีวิตเพราะเอดส์ เธอเองก็ได้รับเชื้อเช่นกัน บ้านเธอยากจน ยามหิวโหยก็เคี้ยวข้าวสารประทังชีวิต เพราะไม่มีใครดูแล มีวัดใกล้บ้านเธอจึงไปขอเศษข้าวเศษแกงประทังชีวิต แต่ซ้ำร้าย โดนพระใจโฉดข่มขืน ทุกวันนี้ร่างกายเธอแคระแกรนเพราะขาดสารอาหาร และเอดส์ทำให้เธอมีอาการชักหลายครั้ง จนมีผลทางสมองทำให้เธอพัฒนาการช้ากว่าเพื่อน ๆ ในวัยเดียวกัน “แม่ติ๋ว” ของเด็ก ๆ หรือ สุธาสินี น้อยอินทร์ หญิงเหล็กหัวใจแกร่งที่มีความตั้งใจงานเพื่อสังคมมาโดยตลอดนับตั้งแต่เรียนจบ จากจุดเริ่มต้นที่ได้ทำงานเกี่ยวกับการดูแลเด็ก โดยไม่รับเงินเดือน จนกระทั่งมาตั้ง “ มูลนิธิ สุธาสินี น้อยอินทร์ เพื่อเด็กและเยาวชน” อยู่ที่เลขที่ 3 หมู่ 12 บ้านประชาสรรค์ ต.ตาดทอง อ.เมือง ยโสธร โทร 0-4572-2241 แม่ติ๋วก่อตั้งบ้านโฮมฮักมา 20 กว่าปีแล้ว แต่จดทะเบียนเป็นมูลนิธิเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา เป็นพินัยกรรมเพื่อความอยู่รอดของเด็กๆเมื่อเธอต้องจากไป ทรัพย์สินทั้งหมด บ้าน รถ ที่ดิน มรดก ของพ่อแม่ก็ขายหมดมา เป็นค่ายา ค่าอาหาร ค่าเทอม ค่าน้ำ ค่าไฟ ของเด็ก ๆ ที่สูงถึงเดือนละ 4-5 แสนบาท สุดท้ายแม้กระทั่งสร้อยที่ใส่ติดคอยังต้องขาย เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายให้เด็กๆ ซึ่งเปรียบเสมือนลูกๆ ของเธอก่อนเมื่อเปิดเทอม แม่ติ๋ว เล่าว่า บ้านโฮมฮักเป็นบ้านหลังที่อบอุ่นเพื่อเด็ก ๆ ที่ยากไร้ ขาดที่พึ่งพิง เราอยู่กันด้วยความรัก แต่แร้นแค้น ปัจจุบันขายสมบัติจนหมดเกลี้ยงตัว แม้จะมีเงินบริจาคเข้ามาแต่ก็ไม่พอ เด็ก ๆ ที่บ้านโฮมฮักต้อง ช่วยเหลือกัน แบบพี่ดูแลน้อง ปลูกผัก หาแมลงกินประทังชีวิต แต่ด้วยความแห้งแล้งก็ยากลำบากเหลือเกิน แค่น้ำใช้อาบทั้งบ้านก็ไม่พอ จะเอาน้ำที่ไหนไปรดผัก แมลงที่หาได้ต้องเอาไปคั่วแล้วป่น โรยข้าวเพื่อให้พอ กินกันทั้งบ้าน เด็กก็มีแต่ตัวเล็ก ๆ บางส่วนก็ป่วย บางส่วนไปโรงเรียน ที่โตขึ้นมาหน่อยก็ต้องดูแลน้องตัวเล็ก ๆ ที่ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ และบางคนก็ต้องพยาบาลน้องๆ ที่เจ็บป่วย " ที่น่าเศร้าใจคือสังคมยังมีการเลือกปฏิบัติและอคติต่อผู้ติดเชื้อเอดส์ เมื่อส่งเด็กไปโรงเรียนต้องหาโรงเรียนที่ไกลออกไป บางครั้งเมื่อรู้ว่าเด็กมาจากที่นี่ พ่อแม่ ผู้ปกครองก็ประท้วงให้ไล่เด็กออก เพราะสังคมยัง ขาดความเข้าใจว่าไม่สามารถติดเชื้อจากการอยู่ร่วมกัน แต่ติดทางเลือดและการมีเพศสัมพันธ์เท่านั้น ทำให้ไม่เข้าใจเด็กเหล่านี้ว่าป่วยแค่ร่างกายแต่ยังมีชีวิตจิตใจ มีความรู้สึกนึกคิด ร้องไห้ได้เหมือนกับเรา เด็ก เหล่านี้โดนมองเหมือนเป็นตัวประหลาดที่ไม่มีใครอยากเฉียดกรายเข้าใกล้ ขนาดเหลือแต่ร่างไร้ลมหายใจจะเผาในวัดยังไม่ได้ ชาวบ้านกลัวขี้เถ้าฟุ้งไปในอากาศตกหลังคาบ้านแล้วจะติดเอดส์กันทั้งหมู่บ้าน " แม่ ติ๋ว เล่าทั้งน้ำตา มีเด็กระยะสุดท้ายที่แพทย์พิพากษาว่า อยู่ได้อีกไม่ถึงเดือน หรือ 2 เดือน กับเด็กที่แพทย์หยุดยา เพราะดื้อยาแล้ว ส่งมาอยู่รอความตายที่นี่ แต่ด้วยความรัก ความอบอุ่น และบรรยากาศที่ดูแลกันเหมือนพี่น้อง เด็ก ๆ หลายคนกลับมีชีวิตอยู่ได้เกินกำหนดที่แพทย์บอก เช่น น้องก้อง (นามสมมุติ) มาตอนอายุ 8 เดือน ซึ่งหมอไม่รักษาแล้ว เพราะเชื่อว่าอยู่ได้อีก 2 เดือน แต่ตอนนี้น้องก้องสุขภาพแข็งแรงดี อายุ 12 ขวบแล้ว ช่วยพี่ๆ รดน้ำผักทุกวัน แต่ตอนนี้ผักปลูกได้น้อย แมลงหาจนไม่มีให้หาแล้ว ข้าวกินได้ครึ่งท้องเพื่อแบ่งอีกครึ่งให้น้อง ๆ ซ้ำร้ายแม่ติ๋วของเด็กกำลังป่วยด้วย “มะเร็งลำไส้ระยะสุดท้าย” ซึ่งหมอบอกว่าเธอจะอยู่ได้อีกไม่เกิน 6 เดือน แต่ หัวใจแม่เกินร้อยที่เธอมอบให้เด็กๆ ทำให้เธอสู้ บางคืนเธอถูกรุมเร้าด้วยอาการปวดที่ไม่ได้พักผ่อนจากการทำงานหนัก พอช่วงกลางคืนถึงกับนอนไม่ได้ ต้องลุกออกมาเดิน หากใครไปบ้านโฮมฮักไม่รู้คนไหนแม่ติ๋ว ละก็ ให้สังเกตที่ข้อเท้าจะมีกระดิ่งเป็นลูกกระพรวนห้อยไว้ เพราะยามเธอออกมาเดิน เด็ก ๆ ได้ยินเสียงกระดิ่งจะได้ไม่กลัวคิดว่าเป็นผี ... แต่จะมีวันไหนที่แม่ติ๋วไม่ลุกออกมาเดินอีกแล้วก็ไม่รู้ !?! แล้วเด็ก ๆ จะอยู่กัน ได้อย่างไร ต้องกำพร้าครั้งที่สองในชีวิตกันอีกแล้วหรือ ? ปัจจุบันบ้านโฮมฮักกำลังประสบภาวะขาดแคลนทุนทรัพย์อย่างหนัก และยังขาดครูพี่เลี้ยง ขาดเจ้าหน้าที่อาสาสมัครที่ทยอยถอนตัวออกไป เราลองมาช่วยกันสร้างปาฏิหาริย์ให้บ้านโฮมฮักเพื่อช่วยเหลือเด็ก ๆ ที่ถูก ทอดทิ้ง ใครที่เคยคิดว่าพวกเขาเหล่านั้นเป็นส่วนเกิน เป็นส่วนที่ต้องกันไว้ให้อยู่อีกโลก เป็นอีกชนชั้นของสังคม ก็น่าจะมองกันใหม่ เพราะพวกเขาเป็นเพียงเด็ก เป็นชีวิตที่ไร้เดียงสา แววตาบริสุทธิ์ไม่ได้รับรู้ถึง เรื่องราวที่ผู้ใหญ่ยัดเยียดให้ เด็กน้อยเหล่านี้เกิดมาจากปัญหาที่พวกผู้ใหญ่สร้างขึ้นทั้งนั้น ?้าหากใครได้ไปสัมผัสเยี่ยมเยือน เด็กๆ ที่บ้านโฮมฮัก จะเห็นแววตาที่สดใส ร่าเริง ทุกคนจะดีใจที่มีพี่ๆ ไปเยี่ยม ยิ่งถ้าไปเล่นไปสัมผัสเด็ก ๆ เหล่านั้นด้วยจิตกุศล ด้วยความรักก็เหมือนได้ต่อเติมชีวิตอันสดใส จาก เด็กที่ไม่ลุกเดิน ซึมเศร้าเหม่อลอย ไม่มีแม้แต่รอยยิ้ม เมื่อเห็นผู้มาเยี่ยมเยือนจะดีใจ ลุกขึ้นมาต้อนรับ มีรอยยิ้ม เพราะนานมากแล้วที่ถูกทอดทิ้ง ไม่ค่อยมีใครไปเยี่ยมเยือน “พี่ ๆ จะกลับมาหาพวกหนูกันอีกมั๊ยคะ” “พี่หนูอยากได้เสื้อสีแดงไว้ใส่ หนูจะได้ใส่ก่อนตายมั๊ยคะ” และอีกมากมายคำพูดอันเสียดแทงหัวใจพี่ๆ ทุกคน อยากให้สังคมได้รับรู้ ก่อนจากกันโบกมือลาด้วยน้ำตา และ แววตาของเด็ก ๆ ที่มองรถจนลับตาพร้อมกับความหวังว่า จะมีใครมาเยี่ยมเยือนและนึกถึงพวกเขาเหล่านั้นกันอีกบ้าง… สำหรับผู้มีจิตศรัทธาบริจาคช่วยเหลือเด็ก ๆ โอนเงินไปได้ที่ ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขายโสธร ชื่อบัญชี มูลนิธิสุธาสินี น้อยอินทร์ เพื่อเด็กและเยาวชน เลขที่ 561-2-21187-7 โทร. 0-4572-2241 หรือจะบริจาค เสื้อผ้า หนังสือการ์ตูน หนังสือเรียน ของเล่น และสิ่งจำเป็นได้ตามจิตศรัทธาเป็นของใหม่หรือของใช้แล้วก็ได้ เพราะของที่ท่านไม่ใช้แล้วยังมีค่ากับเด็ก ๆ เหล่านี้อย่างมาก